Zelfbeeld

Niemand is met een 'ik' geboren. Je 'ik' is pas tot leven gekomen tijdens je opvoeding. In die periode zijn je hersenen zo volgepropt met hoe je wel en niet moest zijn, dat je jezelf allerlei beperkingen en grenzen hebt opgelegd. Met als gevolg dat je nu van binnen iemand anders bent dan van buiten. Soms ben je gewoon het tegendeel van wat je lijkt te zijn. Vaak doe je je naar buiten toe voor als iemand die charmant, succesvol en zeker van zichzelf is, terwijl je van binnen angstig en onzeker bent. Zo houd je niet alleen anderen voor de gek, maar ook jezelf. Maar je geest blijkt nog veel gecompliceerder te zijn. Want vervolgens denk je dat je werkelijk diegene bent zoals anderen je zien. Dat is eigenlijk niet zo vreemd omdat je altijd al je zelfbeeld hebt ontleend aan wat anderen over je wisten te vertellen. Vandaar dat alles wat je weet over jezelf afkomstig is van anderen. Zelfs om te weten wie je zelf bent, heb je de mening van anderen nodig. Alleen maar omdat je jezelf niet wilt zien zoals je echt bent. Je ziet jezelf liever door de ogen van anderen, die je daarvoor zelf hebt misleid. Zo ben je volkomen afhankelijk geworden van de mening van anderen. Dus wil je in de toekomst niets verkeerds of slechts over jezelf horen dan moet je je anders blijven voordoen dan wie je bent. Waarom durf je de werkelijkheid niet eerlijk onder ogen te zien? Waarom ben je zo bang om te weten wie je echt bent? Hoe komt het dat je niet de moed hebt jezelf echt te leren kennen? Ben je bang dat de aap uit de mouw zal komen? Ben je bang dat het er van binnen helemaal niet zo mooi uit ziet als aan de buitenkant? Om te weten wie je bent zul je toch eerst over die angst heen moeten stappen om jezelf te leren kennen.