Weerstand

De kern van ieder menselijk probleem is terug te voeren tot één simpel gegeven: weerstand. Weerstand tegen de ervaring die er op dat moment is. Dat is ook een van de redenen waarom veel therapieen niet werken. Ze werken niet omdat ze gebaseerd zijn 'op ergens van af willen', 'of ergens naar toe willen', dus op weerstand. Wie weerstand biedt houdt grenzen in stand en daarmee het probleem. Weerstand bieden in de vorm van controle, ontkenning, of bestrijding is een mechanisme die de zaak alleen maar erger maakt. Want in feite wijs je fundamentele delen van jezelf af. Op het moment dat je één kant van jezelf afwijst splitst je jezelf in tweeen. Er wordt een denkbeeldige grens getrokken tussen diegene die ervaart en datgene wat wordt ervaren. Hiermee sluit je de toegang tot eenheidsbewustzijn af en 'verlies' je je ware natuur. Dit 'verlies' van eenheid zorgt voor een wereld van vaststaande grenzen, strijd en lijden. Maar juist als je leeft in een wereld van grenzen en strijd word je eigenlijk nog maar door één ding gedreven. Het grote verlangen om die eenheid weer te herstellen, en weer in het onbegrensde gebied terug te keren .