We
leven in een wereld vol tegendelen. Ja tegenover nee, goed tegenover
kwaad, sterk tegenover zwak, enz. Vrijheid brengen we vaak in
verband met dat we een keuze kunnen maken uit één van beiden. Maar
is dat wel zo? Uiteraard moeten we de vrijheid hebben om de keuze te
maken die we willen maken. Maar als we een keuze moeten maken brengt
dat vaak ook heel veel problemen met zich mee. Want de wereld der
tegendelen is een wereld vol conflicten. Dus als we een beslissing
moeten maken kan dit ook het verlies van vrijheid betekenen. Vooral
als het niet helemaal helder en duidelijk is wat we willen. Afgezien
daarvan betekent een beslissing nemen altijd vóór het ene zijn en
tégen het andere. We trekken grenzen en dat impliceert oorlog,
strijd en angst. Hoe vaster die grenzen liggen hoe heviger de strijd.
Hoe meer we streven naar vrijheid, hoe banger zijn om 'gevangen te
zitten'. Hoe meer uiterlijke vrijheid we verwerven, hoe minder
innerlijke vrijheid we hebben. Niet eerder dan we onze vrijheid
hebben verloren, beseffen we wat vrijheid is. Zonder verlies van
vrijheid zijn we niet in staat iets te herkennen van wat vrijheid
heet. Hoe duidelijk de verschillen tussen vrijheid en onvrijheid
ook lijken te zijn, ze zijn niet van elkaar te scheiden en wederzijds
afhankelijk van elkaar, simpelweg omdat de een niet buiten elkaar kan
bestaan. Vrijheid is dus alleen mogelijk wanneer we het tegendeel
onderkennen.
