Was er op het vorige bewustzijnsniveau nog sprake van een volledig organisme, op dit niveau wordt er echter een nieuwe grens getrokken. Het scheidt wat eigenlijk onscheidbaar is. Het splitst de natuurlijke eenheid van lichaam en geest, maw tussen voelen (lichaam) en denken (geest). Op dit niveau sta je niet langer toe jezelf volledig te voelen, want voelen gaat vaak gepaard met pijn. In plaats daarvan beperk je je identiteit tot een deel van het geheel, het denken, de geest Hierbij verlies je het contact met je gevoel, maar voor deze gevoelloosheid wordt een hoge prijs betaald. Want het lichaam is niet alleen een bron van pijn, maar ook van genot. Dus geen lijden meer, maar ook geen vreugde. Om de verbinding met lichaam en geest te herstellen is het nodig om de teugels van de strakke ego-controle wat te laten vieren om de spontane lichamelijke processen weer toe te kunnen staan Dat klinkt eenvoudig, maar is het niet. Want dit is juist het grote probleem als je op dit bewustzijnsniveau in contact wilt komen met je lichaam. Je zult je lichaam dan niet echt voelen, maar denken dat je het voelt. En dat is niet zo verwonderlijk, want juist het denken is de verantwoordelijk voor het negeren van het lichaam.