Psychologie & Spiritualiteit

Beoefenaars en autoriteiten op het gebied van psychologie en spiritualiteit hebben in het verleden elkaar voornamelijk bestreden. Ook in de huidige tijd heeft men nog weinig oog voor elkaar. Men beschouwd elkaar over het algemeen nog steeds als tegenpolen die elkaar uitsluiten of tegenwerken. Toch bestaat er in het geheel geen grens tussen psychologie en spiritualiteit, het is slechts een schijnbare grens. Of je nu therapie beoefent of meditatie, je kunt nooit zeggen of het een therapeutische of spirituele activiteit is. Het is zowel therapeutisch als spiritueel, of noch therapeutisch noch spiritueel. Maar in de praktijk kunnen ze elkaar juist aanvullen en helpen om de grenzen die wij om ons heen trekken te doorbreken om zo tot een 'volledig menszijn' te komen. In het verleden ben ik een fervent beoefenaar van meditatie geweest. Ik ging naar retraites en beleefde daar geweldige doorbraken in mijn bewustzijn. Maar zodra ik van mijn meditatiekussentje opstond, bleef er niets van over. Ik bleek niet in staat het in mijn dagelijkse leven te integreren. Tenslotte maakte dezelfde steeds terugkerende patronen in mijn dagelijkse leven me duidelijk dat ik nog aan bepaalde psychologische aspecten van mezelf moest werken. Zo ontdekte ik dat spiritueel en psychologisch werk noodzakelijk is. Ook in mijn praktijk komen vaak mensen die langdurig met spiritualiteit bezig zijn geweest, maar problemen ervaren met integratie van hun inzichten en ervaringen in het dagelijkse leven.