Alles
wat je over een ander vertelt, zegt nooit iets over de ander, maar
zegt alles over jezelf. Wat je ook voor mening hebt over een ander,
het is altijd een mening over jezelf. Hoe je ook spreekt over een
ander, het is steeds jouw eigen ervaring die aan het woord is. Met
ieder woord geef je jezelf bloot. Als je een ander bepaalde dingen
verwijt, maakt het niets uit of dat nu wel of niet waar is. Want je
maakt dat verwijt alleen omdat je die eigenschappen zelf ook hebt. Je
verwijt het de ander slechts omdat het je voortdurend doet herinneren
aan aspecten van jezelf die je niet onder ogen wilt zien. Als je de
ander verwijt altijd kritiek op jou te hebben, dan ben je jezelf niet
bewust van jouw eigen kritische neigingen. Wanneer je een ander
beschuldigd van vijandigheid, dan ben je je niet bewust van jouw
eigen vijandig zijn. Die onbewustheid ontstaat als je bepaalde
gevoelens in jezelf probeert te ontkennen. Maar wat je ook doet om je
gevoelens te ontkennen, ze verdwijnen daarmee niet. Daarom doe je
gewoon alsof ze niet bij jou horen. Het enige wat je nu nog moet doen
is een andere eigenaar zien te vinden op wie je jouw ontkende
eigenschappen kunt plakken. Dat is heel belangrijk, want als je
niemand kan vinden blijf je er zelf mee zitten .
