Lichaam & Geest

Lichaam en geest zijn één eenheid. Biologisch gezien bestaat er geen enkele reden om daar aan te twijfelen, maar psychologisch gezien wel. Psychologie is een wetenschap die onderzoek doet naar de geest om zo het gedrag van de mens te doorgronden. In de psychologie komt het lichaam niet aan de orde. Het woord 'psych-ologie' geeft aan dat de mens in wezen alleen een geest is en niet een lichaam. Ook in onze westerse samenleving is de grens tussen lichaam en geest nog altijd een fundamenteel uitgangspunt. Maar dat is eigenlijk merkwaardig, want we zijn niet met die grens geboren. Lichaam en geest zijn niet twee, het zijn twee delen van één geheel. Waarom hebben we ons lichaam dan van onze geest losgekoppeld? Wat mij betreft begint dit al in onze vroegste jeugd. Voor een kind is het lichaam immers de eerste bron van alle pijn en confrontaties met de ouders. Het heeft allemaal te maken met je bordje leeg eten en het op het potje doen. In die periode gaat het kind lichaam en geest ontkoppelen. En tegen de tijd dat het volwassen is heeft het definitief afscheid genomen van het lichaam. Het lichaam is een vreemd gebied geworden, bijna net zo vreemd als de buitenwereld. De grens tussen lichaam en geest is een feit. De mens identificeert zich nu volledig met zijn hoofd. Het komt zelfs zover dat hij vanuit zijn hoofd gaat leven. Dan gaat iemand met zijn verstand voorschrijven wat het lichaam wel of niet moet doen.