Eenheidsbewustzijn

Eenheid in de wereld is moeilijk te vinden. Grenzen zijn overal zichtbaar. Mensen strijden voortdurend tegen elkaar. Ook in onze innerlijke wereld zijn grenzen voelbaar. Daarom zijn we altijd in strijd met onszelf. Maar strijd kan alleen worden opgelost door iets wat geen grenzen kent. Om die reden zoeken we telkens opnieuw naar eenheid. Dit zoeken gaat maar door, het stopt doorgaans als er geen grenzen meer zijn. Maar er bestaan geen grenzen, ze zijn slechts denkbeeldig. Er is alleen eenheidsbewustzijn. De grenzen die wij trekken in eenheidsbewustzijn is dualiteit. En dualiteit betekent per definitie strijd. Maar wij zijn altijd het geheel, een eenheid dat geen strijd kent. Dus valt er niets te doen. Er bestaat geen weg er naar toe, want dat zou inhouden dat eenheidsbewustzijn ergens een begin zou hebben. Maar eenheidsbewustzijn is eeuwig, er is geen begin en geen einde. Het is het eeuwige heden, dit moment, vóórdat je het probeert te bevatten. Het is wat je weet, voor je iets anders weet, wat je ziet, voor je iets anders ziet en wat je bent voordat je iets anders bent.